..

Buna şüphe yok. Eşit şartlarda yaşamıyoruz. Ne derdimiz ne mutluluğumuz birebir değil. Dolayısıyla bir yerlerde bizim yaşadığımız koşullardan daha iyisini de daha beterini de deneyimleyenlerin olduğu tahmin edilebilir.

Ancak dünyan bir şekilde başına yıkıldığında, yaşadığın yoğun duyguları avucuna alabildiğin bir vakit (ne büyük emek gerektirir çoğu zaman), senin yaşadığın zorlanmadan daha kötüsünü deneyimleyen insanları hatırlamak nasıl hissettiriyor? İyi geliyor mu?

"Beterin beteri var" bilgisini sen ya da başkaları önüne atıverdiğinde neler yaşıyorsun?

Haline şükrediyor ve rahat bir nefes alıyor olabilirsin ("İnsanlar neler yaşıyor, buna da şükür!"), hissettiğin kederi değersizleştirebilirsin ("Biraz abartıyorum farkındayım), suçluluk hissedebilirsin ("Bencillik ediyorum, diğerleri gibi olsam ne yapacaktım?!"), sorunu yok sayabilirsin ("Neyse ya, bu ara çok doldum heralde, kafamı dağıtayım")..

Bunların hiçbirinin sana, yaşadıklarına, hissettiklerine iyi gelmeyeceğine inanıyorum

.

İyi bak; senin sorunun halen orada duruyor. Psikolojik sağlığın için o" zor" olanı görmeye, eline almaya, şekline şemaline bakmaya devam et.

Ne geliyorsa, o. Ne yaşıyorsan, o.