Ebeveyn Olmak Zor, Çocuk Olmak Daha Zor!

Ebeveynlik; upuzun bir yol olsun. Bilinçli tüm ebeveynler, bu yolda sağlıklı ve "problemsiz" yolculuk geçirmek ister ve anne-baba rollerine odaklanırlar. Onlar için bu yol; kimi zaman otoban gibi dümdüzken, kimi zaman keskin virajlı; kimi zaman taşlı iken kimi zaman labirent gibi; sürprizlerle doludur.

Aileler ile çocuk odaklı görüşürken sıkça duyduğum yakınmalarda, genelde çocuklarının/bebeklerinin yaşadığı değişime vurgu yaptıklarını fark ettim. "Tam her şey yoluna girdi diyoruz, başa dönüyor." "İştahı bir iyi, bir kötü. Gerçekten yoruldum." "Eskiden böyle yapmazdı." "Yürümeye başlayınca her şey daha zor bir hale geldi." "Kreşteyken ne rahatmışız aslında..."

Ani ve hızlı geçişlere anne baba olarak uyum sağlamak kolay değil. Çocuğa olumsuz yansımadığı takdirde, yorgun hissetmek, olana bitene üzülmek, ne yapacağını bilememek de oldukça doğal ve insani. Bunu yaşamayan anne baba yoktur. Fakat ben bu süreçte birçok şeyle savaşan ve listelemek istesek dahi mutlaka atlayacağımız kadar çok ayrıntılı gelişim dönemleri yaşayan birilerine odaklanmak istiyorum. Çocuklara!

Fiziksel becerilerden, sosyal becerilere; dil ve ifade becerilerinden, özbakım becerilerine, bilişsel becerilere kadar yığınla öğrendikleri, keşfettikleri şeyler var. Yıllarca hayatta tek başına kalabilecekleri bilgileri depoluyorlar.

Çok ciddi meseleleri var hayatta. Karnı doyunca hareketsiz saatlerce uyuyabilen, kendi varlığından dahi habersiz ufacık bir bebekken, bazı kalp atışlarının ona iyi geldiğini fark ediyor. Oturabilmesi ile "oh be dünya varmış!" derken, emekleyerek bir yerden bir yere gidebildiğini görüyor. Anne sütü her seferinde değişik ve şahane tatlar sunarken ona, bir de bakıyor daha farklı tatlar da varmış...... .....Ne zamandır çişi gelince yaptığı o bez çıkıyor ve "artık büyüdün, bak burası tuvalet" diyenler oluyor. Annesinden ayrıldığında bir daha hiç mutlu olamayacağını düşünürken, bir bakıyor kendisi gibi bir minik insanla oyun oynamanın zevkine varıyor..... Bu örnekler ile bir kitap yazılır. Çocukların dünyasında değişim ebeveynlere kıyasla daha çok. Bunlarla baş ederken kimi zaman gerileyebilirler, kimi zaman sizi şaşırtabilirler. Bir bakarsınız çok hızlanmışlar, bir bakmışsınız bir desteğe ihtiyaçları var.

Bu küçük süper kahramanların dünyasına girmeye çalışın. Ancak o zaman ebeveyn olarak, yaşanan her iniş çıkışta daha az kaygı duymaya başlayacak, olan biteni daha iyi anlamlandıracaksınız.

İyi yolculuklar dilerim